หนึ่ง ปอบ ชอบอยู่ในที่สกปรก รก มืด อับชื้น
สอง ปอบ ชอบชวนทะเลาะ หาเรื่องที่ไม่ดีมาสู่คนอื่น
สาม ปอบ ชอบแฝงตัวอยู่กับคนที่หมกมุ่นแต่เรื่องของตัวเอง
ตัดขาดจากโลกภายนอก
สี่ บางครั้งปอบก็ชอบสนุกสนานรื่นเริง
แต่พอกลับมาอยู่ในโลกของตัวเองแล้วจะยิ่งหดหู่
หม่นหมอง
และพาลโกรธไปเสียทุกเรื่อง
เพราะคิดว่า ตนเองด้อยค่ากว่าคนอื่น
สรุป ปอบ น่าจะเป็นอาการวิกลจริตอย่างหนึ่งของมนุษย์
มนุษย์ที่ยังตัดกิเลสไม่ได้
ย่อมเป็นเหยื่อให้ปอบจริง ๆ อาศัยเข้าแฝงร่างกาย
ในยามที่จิตใจอ่อนแอ
ไม่สามารถต่อสู้กับความคิดฝ่ายอกุศลของตนเองได้
ยามนั้น คือ ยามที่เหมาะสมที่สุดที่ปอบ จะเข้าแฝงจิตใจได้อย่างง่ายดาย

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น